พระโบราณ

เทวรูปโบราณในภาพนี้ เป็นงานประติมากรรมที่สะท้อนอิทธิพลศิลปะพราหมณ์–ฮินดูซึ่งแพร่หลายเข้าสู่ดินแดนไทยในอดีต ลักษณะเด่นคือมี 1 หน้า 4 กร ยืนในท่ากึ่งร่ายรำพร้อมยกขาไขว้ อันเป็นท่วงท่าที่แสดงถึงความสง่างามและพลังเหนือมนุษย์ แขนทั้งสี่แสดงกิริยาหรือถือวัตถุศักดิ์สิทธิ์ อันเป็นสัญลักษณ์ของคุณธรรมและอำนาจ เทวรูปประเภทนี้นิยมสร้างขึ้นเพื่อเป็นตัวแทนเทพผู้ยิ่งใหญ่ เช่น พระนารายณ์หรือพระอิศวร ตามคติศาสนาพราหมณ์ โดยเครื่องทรงอย่างมงกุฎสูง สร้อยคอ และผ้านุ่งที่ประณีต แสดงให้เห็นถึงความรุ่งเรืองและความศักดิ์สิทธิ์ วัสดุที่ใช้หล่อมักเป็นสำริดหรือโลหะผสม เพื่อความคงทนและขับความงามขององค์เทวรูป การประดิษฐานมักอยู่ตามศาสนสถานหรือวัดสำคัญ เพื่อเป็นศูนย์รวมศรัทธาและคุ้มครองชุมชน สะท้อนการผสมผสานความเชื่อระหว่างพุทธและพราหมณ์ในสังคมไทยโบราณ เทวรูปเช่นนี้จึงมิใช่เพียงศิลปกรรมเก่าแก่ แต่ยังเป็นหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่บอกเล่าการสืบทอดวัฒนธรรม ความเชื่อ และความศรัทธาอันลึกซึ้งของผู้คนในอดีต