พระสังขจายจีน

พระสังขจายจีน หรือที่รู้จักในชื่อ “โป๊ยหล่อฮุกโจ้ว” หรือ “พระหัวเราะ” เป็นพระภิกษุในตำนานของจีน มีชื่อเดิมว่า “ปู้ไต้” (Budai/布袋) มีชีวิตอยู่ช่วงราชวงศ์เหลียง (ประมาณพุทธศตวรรษที่ 13-14) โดดเด่นด้วยรูปลักษณ์อ้วนท้วน หน้ายิ้มแย้ม และถือถุงผ้าสะพายหลัง บางครั้งเรียกว่า “พระสังกัจจายน์จีน” เนื่องจากมีรูปลักษณ์คล้ายพระสังกัจจายนะในพุทธศาสนาเถรวาท

พระสังขจายจีนถือเป็นสัญลักษณ์แห่งความสุข ความโชคดี และความมั่งคั่ง มีจิตเมตตา ชอบแจกของให้เด็กๆ และผู้ยากไร้ เชื่อกันว่าเป็นปางหนึ่งของพระอริยบุคคลหรือพระอรหันต์ และในภายหลังได้รับการยกย่องว่าเป็นปางหนึ่งของพระไมเตรียยะโพธิสัตว์ (พระศรีอารยเมตไตรย) องค์พระพุทธเจ้าพระองค์ถัดไปตามคติพุทธมหายาน